Week 1 - Leesautobiografie

Ik kan me herinneren dat ik al vanaf jonge leeftijd door mijn moeder werd voorgelezen uit sprookjes. Geen Disney, want mijn moeder vond dat verschrikkelijk dus daar ben ik totaal niet mee opgegroeid (ik keek de film 'The Lion King' pas toen ik zestien (!!!) was). Nee, mijn moeder las voor uit een groot roze sprookjesboek met een gouden rand langs de bladzijdes. De sprookjes van Grimm stonden in dit boek. Ik weet nog dat mijn moeder me altijd de plaatjes uit het boek liet zien zodat ze zeker wist dat ik snapte wat ze aan het voorlezen was. De sprookjes die in het boek stonden waren bijvoorbeeld Roodkapje en Hans en Grietje.

Ook werd ik voorgelezen uit een groot boek met Klaas Vaak-verhalen. Voor elke dag van het jaar was er één verhaal. Niet elk verhaaltje was even leuk natuurlijk, dus soms werd er wel eens gesjoemeld met de dagen. Dan lazen we een kerstverhaaltje uit december in juni, gewoon omdat die op dat moment meer aansprak.

In de eerste en tweede klas van de basisschool werden de 'vaste' verhaaltjes voorgelezen, zoals 'Pluk van de petteflat' en 'Rupsje nooitgenoeg'.

Toen ik zelf net kon lezen, las ik vaak boekjes met korte verhaaltjes of boekjes met veel plaatjes en maar één of twee zinnen per pagina. Voorbeelden hiervan zijn 'De geit die boterhammen verslond', 'De eend die bang was voor water', 'De beer die zich waste' en 'Mieke's eerste schooldag'. Het laatste boekje kan ik me nog goed herinneren. Het ging over een meisje die voor het eerst naar school ging in Duitsland, waar ze een enorme zak snoep kreeg op haar eerste dag. Ik was ontzettend jaloers dat ik dat niet had gekregen toen ik als vierjarige naar de basisschool ging.

Toen ik ongeveer in groep 5 zat, en het lezen me al iets makkelijker af ging, nam mijn moeder voor mij een abonnement bij de Barbieclub. Elke maand kreeg ik een boekje met een barbieverhaal. Ik weet nog dat ik deze boeken echt ontzettend leuk vond en ze voor mij op een perfect niveau waren als beginnende lezer.

Ook had ik als kind een moppenboekje. Alle moppen ging ik heel vaak lezen en uit mijn hoofd leren om er vervolgens mijn familie mee lastig te vallen. En ik had een landenboek met op elke bladzijde informatie over een bepaald land, zoals inwoneraantallen, vlaggen, beschrijvingen van het landschap en iets over het weer. Van jongs af aan vond ik aardrijkskunde erg interessant, ik was er op latere leeftijd alleen nooit zo goed in.

Ik vond het ook leuk om muziek te luisteren rond die leeftijd. K3 was toen echt een begrip. Ook vond ik de groep Ch!pz geweldig, vooral omdat één van de leden van deze groep in mijn eigen plaats woonde, en mijn tante elke keer gesigneerde cd's voor me kon regelen!

Ook keek ik natuurlijk (veel te veel) tv. Ik heb de videobandentijd nog meegemaakt, en die hadden wij ook veel in huis vroeger. Bijvoorbeeld videobanden van Tita Tovenaar (-Mijn vader is een tovenaar, 't is echt 't is heus 't is raar maar waar, een Ti Ta Tovenaar, 't is raar 't is raar 't is waar!-). Ook keek ik op tv naar programma's als Ome Willem, De bruine beer in het blauwe huis, Koekeloere, De Tweenies, Zoostraat en Sesamstraat.

Ik ging niet zo ontzettend vaak naar de film, maar de films die ik me nog kan herinneren zijn 'Charlottes Web' en 'Pietje Bell'.

Wel keek ik thuis naar films. Deze films keek ik heel graag en heb ik dan ook meerdere keren gezien: 'Mathilda', 'Wild Child', 'K3 de drie biggetjes' (musical dvd) en 'High School Musical' (deel 1,2,3).

Als kind ging ik niet vaak naar het theater, maar een musical die ik me wel nog goed kan herinneren is 'De rattenvanger van Hamelen'. Ik weet nog dat deze musical diepe indruk op me maakte, omdat ik door de naam niet zo enthousiast was van te voren, maar ik hem achteraf geweldig vond.

Vanaf een jaar of elf vond ik het ineens niet meer zo leuk om boeken te lezen. Ik weet niet precies waar dat aan gelegen heeft, maar rond die periode zijn mijn ouders gescheiden en ik denk dat het lezen om die reden een beetje op een laag pitje is beland bij mij (en bij mijn ouders). Vanaf de middelbare school werd die liefde voor lezen deels wel en deels niet aangewakkerd. Sommige boeken waren verplicht om te lezen, en dit maakte voor veel leerlingen (waaronder voor mij) dat het helemaal niet meer zo leuk was om te lezen. Van de andere kant liet het me ook kennismaken met schrijvers als Francine Oomen en Carry Slee. Het 'tienerproblemen'-genre was echt helemaal mijn ding. Vanaf toen heb ik ook wel vaker boeken gelezen.

Vandaag de dag lees ik nog steeds graag, maar dat betekent niet dat ik het vaak doe helaas. Het stomme excuus van 'geen tijd' is meestal het mijne, maar ik weet ook wel dat je voor lezen tijd moet máken. Misschien dat ik, doordat ik al zo veel moest lezen voor school (studieboeken), niet meer echt de ontspanning in het lezen zag omdat ik telkens als ik las, me moest inspannen (studeren).

Als ik lees, lees ik graag hele spannende boeken. Het liefst boeken waarin echt iets heel ergs gebeurt. Het zou bijvoorbeeld té (eng) zijn voor een jeugdboek. Ook vind ik het leuk als de hoofdpersoon in het boek met dilemma's zit die hij in het boek moet gaan oplossen. Een combinatie van die twee is natuurlijk mijn ultieme favoriet. Meestal vond ik deze combinatie in de boeken van Herman Koch, mijn meest favoriete schrijver. Ik ben van mening dat ik vaker moet gaan lezen en ik heb me dan ook voorgenomen het lezen in de vakantie te gaan oppakken.

Tegenwoordig kijk ik niet meer zo veel tv. Ik kijk liever Youtube-vlogs van inspirerende mensen die de hele wereld overreizen of naar allemaal events gaan. Ook vind ik het leuk om spannende series te kijken op Netflix, zoals de serie 'Dexter'.

Ik ga vaker naar het theater dan vroeger, maar zeker nog niet heel erg frequent. Ik zou zeggen ongeveer één keer per halfjaar. Meestal bezoek ik dan een cabaretvoorstelling, omdat ik dat gewoon ontzettend leuk vind. Javier Guzman, Ronald Goedemondt en Philippe Geubels zijn mijn favorieten.

Deze cursus gaan we jeugdboeken lezen. Ik ben al aan twee boeken begonnen, en wat is dit toch ontzettend leuk! Het voelt bijna 'nostalgisch' om weer in de huid te kruipen van een tiener die een jeugdboek gaat lezen. Het is verrassend hoe heel andere dingen je opvallen als je wat ouder bent en hoe je op een totaal andere manier tegen bepaalde situaties uit een boek aankijkt. Ik verheug me op de boeken die ik nog moet lezen!